Sławomir Mrożek (n. 29 iunie 1930, Borzęcin, Polonia – d. 15 august 2013, Nice, Franța) a fost un dramaturg și prozator polonez, autor de povestiri satirice și de piese de teatru cu tematică filosofică, politică și psihologică. Creațiile sale sunt asociate cu teatru al absurdului. Dramat Mrożka jest obrazem moralnej degradacji społeczeństwa, które, niezdolne do podjęcia wysiłku, biernie podporządkowuje się wpływom totalitarnej władzy. To także polityczna parabola, w której można dostrzec ocenę sytuacji kraju poddanego obcym rządom. kleks. pęczak, jaglana. rzeka z walca wiedeńskiego. Określenie "sztuka Mrożka, ze Stomilem i Edkiem" posiada 1 hasło. Znaleziono dodatkowo 1 hasło z powiązanych określeń. Inne określenia o tym samym znaczeniu to dramat Mrożka; taniec jak dramat Mrożka; dramat Sławomira Mrożka z 1964 roku. Fast Money. Już 4 marca premierą „Emigrantów” zainauguruje w Legnicy działalność amatorska scena Teatru im. Trouta. Dwuosobowy teatr młodych adeptów i miłośników sceny działać będzie pod opieką Stowarzyszenia Przyjaciół Teatru Modrzejewskiej. Spektakle odbywać się będą w barze teatralnej Caffe Modjeska. Założycielami Teatru im Trouta (***) są Mateusz Krzyk i Przemysław Wenda (Corso). Obaj mają już za sobą pierwsze próby sceniczne na szkolnych i studenckich scenach kabaretowych, prezentowali także swoje umiejętności aktorskie na improwizowanych występach w teatralnej kawiarni. Reżyserskich konsultacji przy próbach do „Emigrantów” udzielił im dyrektor Teatru Modrzejewskiej Jacek dialogi AA i XX twórcy legnickiej adaptacji przenieśli do jednego z irlandzkich pubów roku 2006. Wyraźnie wskazuje to na uwspółcześnienie słynnego dramatu i powiązanie go z najnowszą emigracyjną falą, która stała się udziałem Polaków po wstąpieniu naszego kraju do Unii Europejskiej. To jest także powód, dla którego sceną przedstawienia będzie kameralna sala bufetu teatralnej kawiarni, w przeszłości pełniąca funkcję małej sceny legnickiego przedstawienia odbędzie się 4 marca o godz. przedstawienia zaplanowano na 10, 17 i 18 marca (także na godz. - dramat Sławomira Mrożka z 1974 rokuTytułowymi emigrantami i zarazem jedynymi osobami dramatu są AA i XX. Zamieszkują wspólnie suterenę w bliżej nieokreślonym bogatym kraju Europy Zachodniej. W istocie uniwersalizm sztuki wyrasta z polskich doświadczeń, ale tak umiejętnie przetworzonych, że losy AA i XX stają się dramatem każdej intelektualista AA wybrał emigrację z powodów politycznych, zaś XX, robotnik, wyjechał wyłącznie dla zarobku. Skazani na własne towarzystwo, żyją wśród ciągłych utarczek i konfliktów, pogłębiających obustronne antagonizmy. Sfrustrowany AA z wyższością odnosi się do przedstawiciela niższej klasy, jego zdaniem obdarzonego niewolniczą mentalnością. XX zajęty gromadzeniem pieniędzy, stara się jak najbardziej wykorzystać AA materialnie. W finale bariery zostają uważany jest za jeden z najważniejszych polskich dramatów powstałych po wojnie. Dotyka istotnego problemu w powojennej Polsce - rozdźwięku między inteligencją i robotnikami. W dialogach sztuki doszukiwano się cech Becketta, egzystencjalizmu Dostojewskiego, podkreślając jednak przy tym całkowitą oryginalność polskich inscenizacji „Emigrantów” szczególne znaczenie miały trzy: warszawska Jerzego Kreczmara z Wiesławem Michnikowskim i Mieczysławem Czechowiczem, krakowska Andrzeja Wajdy z rolami Jerzego Stuhra i Jerzego Binczyckiego i… jeszcze jedna krakowska (ale z warszawskimi aktorami!) Kazimierza Kutza, który w swej realizacji uwypuklił „polskie” wątki sztuki. Znakomite kreacje stworzyli w niej Marek Kondrat i Zbigniew Zamachowski. W starciach AA z XX Kutz dostrzegł przedłużenie narodowej dyskusji między inteligentem, a przedstawicielem ludu. W tym ujęciu bohaterowie Mrożka stali się potomkami postaci z „Wesela” Wyspiańskiego, tak jak one karmiące się złudzeniami, bezradni i Mrożek (ur. 29 czerwca 1930 w Borzęcinie) – polski dramatopisarz i prozaik. Autor satyrycznych opowiadań i utworów dramatycznych o tematyce filozoficznej, politycznej, obyczajowej i latach 1963–1996 mieszkał poza krajem, w Paryżu, USA, Niemczech, Meksyku, w roku 1996 wrócił do Polski, mieszka w Krakowie. Od 1994 roku publikuje stale rysunki, a od 1997 także felietony w Gazecie Wyborczej, największym polskim dzienniku. Prawdopodobnie najczęściej grywany w kraju i za granicą polski dramaturg współczesny, w Polsce przez wiele lat jeden z najpoczytniejszych, obok Stanisława Lema, polskich prozaików. Jego twórczość jest przekładana na kilkanaście języków i w tychże językach w 1950 roku jako rysownik, od 1953 systematycznie publikował cykle satyrycznych rysunków. Dzięki nim, a także pełnym komizmu opowiadaniom, wcześnie stał się autorem niezwykle popularnym, zajmującym osobne miejsce we współczesnej polskiej literaturze. Mrożek tropił i podważał absurdy życia w kraju realnego socjalizmu, ale też zbanalizowane, najczęściej postromantyczne, stereotypy kształtujące świadomość Polaków. W języku potocznym na stałe zagościła fraza "jak z Mrożka", określająca szczególnie bezsensowne, wynaturzone aspekty codzienności. Przykładami zaczerpniętymi z jego utworów posługiwano się Wprawdzie śmiałem się na rozmaite sposoby, i głośno i cicho, i biologicznie i intelektualnie, niemniej jednak mój śmiech nie dochodził do samego środka. Należę do pokolenia, którego śmiech zawsze bywa zaprawiony ironią, goryczą, czy rozpaczą. – Zwyczajny śmiech, śmiech dla śmiechu, pogodny i bez problemów, pocieszna gra słów – to wydaje się nam jakby nieco staroświeckie i budzi zazdrość – mówił przed laty Sławomir 1962 został jednym z czterech pierwszych laureatów literackiej nagrody im. Kościelskich. W 1968 na łamach prasy francuskiej opublikował list – protest przeciwko interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji. W 2002 roku w przeżył udar mózgu, którego wynikiem była afazja. Skutkiem tego utracił możliwość posługiwania się językiem zarówno mówionym jak i pisanym. Dzięki terapii, która trwała około trzy lata, odzyskał zdolność pisania i mówienia. Efektem walki z chorobą jest jego autobiografia. Ważniejsze utwory: „Słoń”, „Policja”, „Tango”, „Emigranci”, „Portret”, „Miłość na Krymie”.********************************************************* *** Kurt Vonnegut (1922) amerykański pisarz i publicysta, kojarzony z literaturą postmodernistyczną i science-fiction. stworzył postać Kilgore’a Trouta, pisarza science fiction, którego literacki świat uważa za obraz jego raz pierwszy Trout pojawił się w "Niech Pana Bóg błogosławi, Panie Rosewater" i od tej pory był obecny w najważniejszych utworach Vonneguta. W tym sensie Trout jest autorem ponad dwustu powieści i tysięcy opowiadań. Podobnie jak Vonnegut, jest ciągle ignorowany. Pisarz wykorzystał Trouta do zbadania na ile potrafi nazywać rzeczy po imieniu, co niejednokrotnie prowadzi go do obsceniczności. W przedmowie do "Trzęsienia czasu" Vonnegut otwarcie przyznał, że Kilgore Trout był jego „Alter Ego w kilku innych powieściach”. Sławomir Mrożek (posługujący się także pseudonimem literackim Damian Prutus) urodził się 29 czerwca 1930 roku w Borzęcinie. Skończył gimnazjum w Krakowie. Następnie studiował filozofię orientalną i architekturę. W 1959 roku przeprowadził się z Krakowa do Warszawy. Natomiast w 1963 roku wyjechał z Polski na zachód Europy. Mieszkał głównie we Francji, ale także w Niemczech i Włoszech. W 1990 roku przeniósł się na stałe do Meksyku. Do ojczyzny powrócił dopiero w 1996 roku. Zamieszkał wówczas na powrót w Krakowie. Całe życie żywo interesował się sytuacją polityczną. Widać to nie tylko w treści jego utworów. Na łamach zachodniej prasy protestował przeciwko agresjom wojsk komunistycznych (wjazd wojsk Układu Warszawskiego na teren Czechosłowacji w 1968 roku; stan wojenny w Polsce w 1981 roku). Mrożek jest autorem wielu dramatów i utworów prozatorskich (znane są zwłaszcza jego opowiadania). Stworzył także wiele rysunków satyrycznych i napisał kilka scenariuszy filmowych. Jego debiut literacki miał miejsce w 1950 roku (reportaż Młode miasto w „Przekroju”). Trzy lata później wydał pierwsze zbiory opowiadań – Opowiadania z Trzmielowej Góry i Półpancerze praktyczne. Debiut dramatyczny to Policja z 1958 roku. Został on wystawiony w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. W latach 1950–1958 pracował w redakcjach „Dziennika Polskiego” i „Życia Literackiego”. Współpracował z „Przekrojem”, „Gazetą Wyborczą”. Utrzymywał bliskie kontakty ze środowiskiem teatralnym. Tworzył teksty między innymi dla teatru studenckiego Bim Bom, kabaretu Szpak czy Piwnicy pod Baranami. Od 1968 roku przez cztery lata w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej obowiązywał wydany przez władze zakaz publikowania i wystawiania na scenach utworów Mrożka. Taka sama sytuacja miała miejsce od 1981 roku przez sześć kolejnych lat. Artysta w swojej twórczości często posługuje się groteską. Świat przedstawiany w jego utworach ma kształt odrealniony, zniekształcony. Bohaterowie najczęściej uwięzieni są w stereotypy (czy to obyczajowe, czy myślowe, czy nawet językowe). Krytycy jego twórczość dramatyczną umieszczają w kręgu teatru absurdu. Jest laureatem wielu nagród literackich, zarówno polskich (na przykład Nagroda Fundacji Kultury Polskiej), jak i zagranicznych. Jego twórczość została przetłumaczona na wiele języków europejskich. Twórczość: Utwory dramatyczne to między innymi: Tango – dramat, którego fabularną oś konstrukcyjną stanowi próba wprowadzenia przemian obyczajowo-społecznych. Młody człowiek, Artur, usiłuje wprowadzić porządek w swoim rodzinnym domu, gdzie panuje ogarniająca wszystkie dziedziny życia swoboda. Nie udaje mu się to jednak, ponieważ zostaje uśmiercony przez innego bohatera, ćwierćinteligenta, Edka. W sztuce ukazana jest niemoc warstw inteligenckich wobec siły fizycznej robotnika. Emigranci – akcja dramatu dzieje się poza granicami Polski. Jego bohaterami są AA i XX, inteligent i prosty robotnik, którzy są nielegalnymi emigrantami. Zostali oni skazani przez sytuację na wspólne przebywanie ze sobą. Na ich przykładzie Mrożek przedstawia szkic polskiej mentalności. Wśród form prozatorskich wymienić można na przykład: Lolo – tytułowy bohater opowiadania jest szczurem. Jego życie w klatce stanowi metaforę życia ludzkiego. Mrożek pokazuje, że ludzie są tacy sami, jak szczury. Jedni z nich przystosowują się do otaczającej ich rzeczywistości i, jak Lolo, naciskają wskazane klawisze, aby przeżyć, inni do takiej rzeczywistości nie potrafią się przystosować. Mrożek w 2002 roku zapadł na paraliż, który spowodował u niego utratę zdolności posługiwania się zarówno językiem mówionym, jak i pisanym. Udało mu się jednak odzyskać sprawność. Lista słów najlepiej pasujących do określenia "dramat Mrożka bohaterzy są i Xx":SŁAWOMIRKAZIMIERZKAROLJELEŃTANGOEMIGRANTAWANGARDAEDEKSTOMILSERENADAZABAWAAMBASADORKONTRAKTHAMLETCLARKOTELLOMAKBETOSOBAACHILLESJAN

dramat mrożka z aa i xx